Seriale z lat 90.: “Jezioro marzeń”

Jak to często bywa, tak i w przypadku głównych bohaterów serialu Jezioro marzeń niewiele brakowało, a kto inny wcieliłby się w ich role. Lista castingowanych dzieciaków była bardzo długa, szczególnie do roli Dawsona. Starał się o nią również Joshua Jackson, który tak spodobał się twórcy serialu, że dostał od razu angaż do roli, ale Paceya. Podobno podczas przesłuchania do roli Dawsona, Joshua tak zanudził jednego z producentów, że mężczyzna zasnął i chrapał podczas castingu.

Najciekawsza jest jednak historia Katie Holmes, która wysłała swoje nagranie produkcji i dostała zaproszenie na drugi etap, oraz spotkanie z reżyserem. Przesłuchanie nakładało się z terminem premiery musicalu, który wystawiała w swoim liceum i w którym grała jedną z głównych ról. Jak wspomina Holmes po rozmowie z tatą postanowiła, że nie może się wycofać ze spektaklu na rzecz castingu, który niczego nie przesądza, więc grzecznie odmówiła spotkania.

Ta odpowiedzialność bardzo spodobała się reżyserowi, bo widział w tym jakiś zalążek osobowości serialowej Joey, dlatego też zaproszono Katy na przesłuchanie w innym terminie, by mogła zagrać ze swoimi kolegami spektakl. Jak wspomina twórca jeziora połowa kasety, którą przesłała mama Katie stanowiła scenkę nagraną na potrzeby castingu, a połowę mecz siatkówki młodszej siostry Holmes. Mało brakowało a rolę Jen zamiast Michelle Williams zagrałaby Katherine Heigl (Izzy z Chirurgów), ale najbardziej dramatyczny wydaje się jednak proces wyłonienia aktora do głównej roli.

Producenci nie byli przekonani do Jamesa Van Der Beeka, ponoć szukali mocnej osobowości, gwiazdy, która rozpromuje Jezioro Marzeń, a James wydawał im się “mało porywający”. O jego angażu przesądził Kevin Williamson (pomysłodawca i jeden z pierwszych scenarzystów), który miał dostać szału podczas dyskusji i wrzeszczeć: Napisałem Dawson! Ja jestem Dawson! To jest Dawson! Ostatecznie James Van Der Beek dostał pozytywną odpowiedź na dzień przed kręceniem pilota serialu.

Zaraz obok głównych bohaterów serialu Jezioro marzeń, Williamson to zdecydowanie największa gwiazda serialu. To on wymyślił serial, napisał scenariusz do dwóch pierwszych sezonów oraz finału Dawson’s Creek. Dokładnie wiedział czego chce i jak ma wyglądać cała produkcja oraz bohaterowie, ponieważ serial był oparty na jego własnych przeżyciach!

Dawson miał być odbiciem jego samego, chłopaka zakochanego w kinie, który w rzeczywistości miał przyjaciółkę Fannie Norwood (na niej była inspirowana postać Joey), ona również do Williamsona przypływała łódką, bo tak było zdecydowanie najszybciej  i zostawała na noc, po wieczornych seansach filmowych. No i Kevin Williamson miał prawdziwego kumpla o imieniu Pacey! Mówił też, że sceny i fabuła tak mocno opierały się na jego życiu, oraz młodości innych współpracujących z nim scenarzystów, że ich rodziny oglądając serial czuły się nieswojo, bo widziały siebie w bohaterach Jeziora marzeń.

Choć od premiery serialu "Jezioro Marzeń" minęło już ponad dwadzieścia lat serial wciąż budzi kontrowersje, nie sposób nie mieć wrażenia, że te dzieciaki nie mówią o niczym innym tylko o seksie! Teraz może nieco bardziej nas to śmieszy niż peszy ( w szczególności biorąc pod uwagę to, jak długo trwało stracenie dziewictwa przez Dawsona), ale w latach 90. serial był mocno krytykowany i uznawany za bardzo kontrowersyjny! Największe problemy sprawiał wątek romansu 15 letniego Paceya z nauczycielką. Właśnie z tego powodu główny sponsor a także partner produkcyjny Procter and Gamble, wycofał się ze współpracy po obejrzeniu odcinka pilotażowego.

Pamiętacie pierwszy odcinek, gdy Joey pyta Dawsona: jak często wyprowadza psa na spacer? Tak, scenarzystom zabroniono użyć słowa masturbacja. Co ciekawe, w ostatnich odcinkach Dawson, który kręci swoje jezioro marzeń, odbiera telefon od sekretarki, która go informuje o tym, że nie mogą użyć słowa na m i zamienia je jakim zwrotem? Tak dokładnie takim samym 🙂

I choć tytuł wskazuje, że głównym bohaterem jest nie kto inny tylko Dawson, to właśnie Joey jako jedyna występuje we wszystkich 128 odcinkach serialu Jezioro Marzeń! Jej męskie imię miało podkreślać charakter chłopczycy i podobno była najbardziej lubianą żeńską postacią i niekwestionowaną gwiazdą całej serii. Aktorzy mile wspominają współpracę z Katie Holmes, jednak Busy Phillips (grała współlokatorkę Joey) opowiedziała w swojej książce, że ciężko było sprostać wymaganiom i porównaniom z główną kobiecą bohaterką. Podobno po ślubie z Tomem Cruisem, Holmes zupełnie zerwała kontakty z całą ekipą. Do dziś jednak Katie wspomina swój związek z Joshuą Jacksonem (Pacey), jako swoją pierwszą miłość!

Jezioro Marzeń nierozerwalnie łączy się też z fryzurą pewnego blondasa. Was też tak śmieszyła? No to uwaga, teraz spadniecie z krzeseł, bo ta dziwna lwia grzywa była podobno inspirowana fryzurą Brada Pitta z filmu The Devil’s Own, hmm cóż chyba trochę nie wyszło!

Zwróciliście uwagę na naszyjnik, który nosił na szyi główny bohater? To prywatna własność aktora, którą zrobiła dla niego “na szczęście” jego mama, tak spodobał się kostiumografom, że postanowili zarobić z niego stały element jego garderoby!

Jakimś magicznym zrządzeniem losu holenderskie imię głównego aktora Jeziora Marzeń (Van Der Beek) dosłownie tłumaczy się jako z potoku, przypadek? Nie sądzę!

Nie tylko fani czekali kiedy w końcu Dawson straci dziewictwo! Podobno, kiedy końcu to się stało, aktor przyniósł na plan zdjęciowy szampana dla każdego z ekipy.

Serialowy Dawson i Pacey mieszkali ze sobą podczas kręcenia pierwszego sezonu i podobno Van Der Beek był potwornym pedantem.

Kojarzycie mem z Dawsonem, który po 20 latach wciąż nie pozwala nam zapomnieć o tragicznym rozstaniu głównych postaci? Ten żałosny płacz to improwizacja aktora! Scenariusz nie przewidywał takiej sceny ale podobno Van Der Beek tak wszedł w postać, że postanowił dać temu upust właśnie tym pełnym żalu płaczu.

To chyba najzabawniejsza i najbardziej lubiana męska postać serialu Jezioro Marzeń, jednak jak się okazuje nie dla każdego.

Pomiędzy Joshuą Jacksonem a Van Der Beekiem wrzało! Panowie po drugim sezonie byli tak skonfliktowani, że zainspirowało to scenarzystów do rozluźnienia przyjaźni między serialowym Paceyem a Dawsonem. Z takiego obrotu spraw byli podobno zadowoleni twórcy, ponieważ niełatwo pracowało się  z nimi na planie równocześnie.

Joshua miał ponoć w zwyczaju zabierać raz w roku całą ekipę na mecz hokeja, aż do momentu, kiedy pewnego razu pobił się z ochroniarzem i trafił do aresztu.

Aktor niechętnie opowiada o swoim prywatnym życiu, ale sceny kłótni z ojcem były dla niego bardzo osobiste, ponieważ podobnie jak postać, którą grał miała wyjątkowo trudne relacje ze swoim tatą.

Michelle Williams jako jedyna była nastolatką, kiedy kręcono Jezioro marzeń, miała wtedy 16 lat. Nie wspomina zbyt kolorowo tego okresu, a pracę na planie porównywała do pracy w fabryce (jeden odcinek kręcono ok tydzień, a było ich 128, aktorzy spędzili ok 6 lat pracując nad produkcją).

Mówi się też o tym, że Williams przechodziła w tym czasie depresję, ponieważ jej postać była tylko tłem dla miłosnego trójkąta Dawson - Joey - Pacey, a ona upatrywała w tym swojej winy, twierdziła, że to może dlatego, że jest mniej zdolna niż koledzy.

Jezioro Marzeń dało jej przyjaźń na całe życie z Busy Phillips (Audrey - współlokatorka z czasów studiów Joey), co więcej to właśnie Busy jest matką chrzestną jej córki. Ojcem jej dziecka natomiast był tragicznie zmarły Heth Ledger, z którym poznała się podczas kręcenia Brokeback Mountain, a ojcem chrzestnym jest ich przyjaciel Jake Gyllenhaal, który również grał w tym filmie.

Michelle kiedy poznała zakończenie serialu była załamana, nie mogła pogodzić się ze śmiercią swojej bohaterki, pytała nawet Kevina: A co, jeśli zrobimy film czy coś?, na co Williamson odpowiedział: Cóż, wtedy będziesz duchem.

Mówi się, że postać Jacka McPhee była jedną z najodważniejszych i uwielbianą przez fanów serialu Jezioro Marzeń. Poszukujący swojej tożsamości Jack był od początku w planach scenariuszowych Kevina Williamsona, jednak ani aktor, ani inni twórcy wyjściowo nie wiedzieli, że będzie on gejem. Williamson nie chciał, żeby Kerr Smith, który grał Jacka kierował się w swojej grze aktorskiej jakimiś stereotypami, tylko razem ze swoją postacią poznawał jej orientację.

Scenarzysta uważał również, że gdyby Jack McPhee od razu wiedział, że jest homoseksualistą, to jego związek z Joey mógłby spowodować, że fani uważaliby tę postać za fałszywą i negatywną, która chciała skrzywdzić Holmes. Choć postać Jacka wymyślił Kevin Williamson, to opierała się ona na własnych doświadczeniach innego scenarzysty: Grega Berlantiego, a scena z czytaniem wiersza była wprost zaczerpnięta z jego licealnych wspomnień. Jack wpisał się też na stałe do historii telewizji, ponieważ jego pocałunek z Ethanem w finale trzeciego sezonu Jeziora Marzeń, był pierwszym romantycznym pocałunkiem dwóch męskich postaci w telewizji, w czasie największej oglądalności, a Berlanti (protoplasta postaci) zagroził, że jeśli pocałunek ten zostanie wycięty, to on odejdzie z serialu.

Zakończenie serialu nie podobało się aktorowi, który wcielił się w Jacka, uważał to za śmieszne, że połączono go w parę z Dougiem (policjantem, bratem Paceya), tak jakby byli oni na siebie skazani tylko ze względu na fakt, że są jedynymi homoseksualistami w tym miasteczku. Co ciekawe homoseksualizm Douga daje wiele do myślenia. Czy Pacey o tym wiedział i dlatego dogryzał bratu przez te wszystkie lata, chociaż Doug zawsze stanowczo temu protestował? Kerr miał 26 lat, kiedy dołączył do ekipy serialu Jezioro Marzeń i wcielił się w rolę 16 letniego Jacka.

Meredith Monroe, która grała Andie McPhee siostrę Jacka, była najstarszą z głównych bohaterów, miała 29 lat, gdy pojawiła się po raz pierwszy w serialu Jezioro Marzeń. Od Holmes i Jacksona dzieliła ją dekada, a wszyscy grali wtedy nastolatków!

Andy, która ze względu na swoje problemy ze zdrowiem wyjechała do Włoch w czwartym sezonie, pojawia się w ostatnim odcinku by pożegnać się z głównymi postaciam Jeziora Marzeń i zamknąć na dobre rozdział z Paceyem, jednak ze względu na długość odcinka, sceny z Andie zostały wycięte i można je zobaczyć jedynie w wydaniach dvd.

Jezioro Marzeń miało też swoją imprezowiczkę! Busy Philipps, która wcieliła się w postać współlokatorki Holmes - Audrey Liddell - najczęściej i zdecydowanie najbarwniej wspomina czasy kręcenia Jeziora. Okazuje się, że miała dużo wspólnego z graną przez siebie postacią, do tego stopnia, że podczas jednego z przyjęć po zakończeniu zdjęć, złamała nogę i trzeba było tak zmienić scenariusz, aby mogła najbliższe sceny grać leżąc w łóżku. Choć Busy do dziś jest najbliższą przyjaciółką Michelle Williams, to nie dogadywała się ze wszystkimi tak dobrze, o jej konflikcie z Chadem Murrayem (grał w Jeziorze Marzeń Charliego Todda, byłego Jen), niewiele wiadomo, jednak jej wypowiedzi na jego temat zawsze pełne są cenzury.

Busy gorzko wspomina współpracę z działem charakteryzacji, który ciągle porównywał ją do wysportowanej Holmes i wytykał Philipps dodatkowe kilogramy i problemy z cerą! Audrey początkowo miała być jedynie epizodyczną postacią, ale producenci bardzo ją polubili i uznali za powiew świeżości, dlatego też jej wątek stał się jednym z głównych.

Aktorka miała w nosie tzw. kolczyk byka, który chowała do środka nozdrzy podczas kręcenia scen.

Choć śmierć Jennifer, to zdecydowanie największy cios dla fanów serii Jezioro Marzeń, to trudno nie zauważyć, że podczas tych sześciu sezonów produkcję opuściły inne kluczowe postacie. Czy zwróciliście uwagę, że ojciec Andy i Jacka po wyjeździe córki i przeprowadzce syna nigdy więcej się nie pojawia? Wynika to z faktu, że aktor David Dukes zmarł nagle na zawał mięśnia sercowego. Inny serialowy ojciec został natomiast uśmiercony na właśnie życzenie.

Mowa tu o Mitchu, ojcu tytułowego bohatera serialu Jezioro Marzeń. Nie możemy nie napisać, że początkowo ojca Dawsona grał ktoś inny, dlatego po zaangażowaniu ostatecznego odtwórcy jeszcze raz kręcono sceny pilotażowego odcinka w którym występował ojciec. John Wesley Shipp, który go grał, poprosił aby scenarzyści raz na zawsze pożegnali tę postać, ponieważ nie chciał być już zawodowo związany z produkcją, gdy główni bohaterowie poszli na studia, co dla jego postaci oznaczało zdecydowanie mniej dni zdjęciowych.

I choć nie do końca wiadomo w jakich relacjach twórcy pożegnali się z aktorem, to jego śmierć spowodowana jedzeniem lodów podczas jazdy samochodem  nieco przypomina tragiczny koniec Hanki w kartonach. Podobną decyzję podjęła aktorka Monica Keena (Abby) wcielająca się w wredną licealistkę, przyjaciółkę Jen, która po jednej z imprez spada z pomostu i się topi. Jednak w jej wypadku przyczyną były trudności w kursowaniu pomiędzy Hollywood a Północną Karoliną, które znacząco wpłynęły na jej życie prywatne.

Steven Spielberg, największy idol Dawsona w pierwszych sezonach pojawiał się  niemal w każdym odcinku serialu Jezioro Marzeń.  Jak się okazuje produkcja musiała dostać od reżysera na to pozwolenie i dostała, ale pod pewnymi warunkami. Wyraził zgodę na wykorzystanie plakatów swoich filmów oraz krótkich ich scen, jednak poprosił o usunięcie wypowiedzi Dawsona, w której mówi, że Jen przypomina mu  żonę Spielberga, Kate Capshaw, a także zabronił wspominania o jego życiu prywatnym.

Wyobraźcie sobie, że podczas pewnego meczu koszykówki James Van Der Beek (Dawson) spotkał Stevena Spielberga, a ten powiedział mu: Lubię plakaty na twojej ścianie.

Mało brakowało a ostateczny kształt serialu znacznie różniłby się od tego jaki znamy, nie tak miało być. Początkowo cała produkcja miała zakończyć się odcinkiem w którym Joey w końcu jedzie do Paryża, Jennifer wraca na stare śmieci do Nowego Jorku, a chłopaki ostatecznie się godzą. Na szczęście tak się nie stało i ten odcinek potraktowano jako przedostatni, a o stworzenie finału poproszono nie kogo innego tylko Kevina Williamsona, pomysłodawcę i scenarzystę dwóch pierwszych sezonów, bo kto inny jak on powinien tę historię zakończyć? Kto wie jak wyglądałyby relacje dzieciaków, a szczególnie Jennifer i Jacka z Babcią, kiedy zostałby wcielony w życie pierwotny plan, zakładający, że dziadek Jen ostatecznie się budzi i angażuje się w wychowanie ukochanej wnuczki. Także scena romansu Matki Dawsona miała być wykorzystana już w pilotażowym odcinku, została jednak przesunięta w czasie, by widz mógł lepiej poznać relacje łączące rodzinę Dawsona i Joey.

Już wielokrotnie zwracaliśmy uwagę na biograficzne wątki w serialu Jezioro marzeń. Również z takiego powodu na miejsce kręcenia serii wybrano Karolinę Północną i miasteczko Wilmington, które bardzo przypominało rodzinne miasto Kevina Williamsona.

Twórcy bardzo zależało na tym, aby dzieciaki miały przestrzeń na nawiązanie relacji i wejście w swoje role, a właśnie tak miało być w małym miasteczku, gdzie początkowo byli zupełnie anonimowi. Warto zauważyć też, że aktorzy nie tylko spędzali ze sobą czas na planie, ale też wspólnie mieszkali, był to też ich okres wchodzenia w dorosłe życie i miasteczko nad morzem dawało im odrobinę zabawy i wytchnienia. Bohaterowie bardzo cieszyli się że zdjęcia nie są kręcone w Hollywood, bo gdy po emisji kilku pierwszych odcinków wrócili na przerwę do swoich domów okazało się, że zyskali status megagwiazd wsród młodzieży, a Jezioro Marzeń stało się telewizyjnym hitem i nie byli w stanie samodzielnie funkcjonować wśród śledzących ich tłumów fanów.

Postać matki Dawsona oraz Babci miała nie tylko ważną rolę dla całej fabuły, reżyser wiedział, że młodzi aktorzy, których życie z dala od rodzin właśnie zostało wywrócone do góry nogami, potrzebują powiernika ,dojrzałej kobiety, której będą mogli się poradzić i zwierzyć. Co ciekawe, aktorka która grała Babcię była zdecydowanie młodsza od swojej postaci i spędzała długie godziny na specjalnym postarzającym makijażu. Tuż przed emisją pierwszego sezonu producenci nie mieli filmu do intro rozpoczynającego każdy odcinek. Williamson pożyczył więc małą kamerę od jednego z kolegów i postanowił spędzić wolny dzień z dzieciakami nad morzem i w tym czasie ich nakręcić. Można zauważyć zażyłość pomiędzy Holmes a Jacksonem którzy już wtedy prywatnie byli parą, a w serialu wciąż jeszcze darli koty.

O tym, że Jezioro Marzeń powinna zakończyć śmierć jednej z głównych postaci Williamson wiedział od samego początku. Odejście kogoś bliskiego miało być symbolicznym wejściem w życie dorosłe, jak się potem okazało, miało też pozostałe postacie ponownie ze sobą połączyć. Śmierć Jennifer była dla Kevina czymś w rodzaju klamry, fabuła rozpoczynała się od jej przyjazdu więc i na jej ostatecznym odejściu zakończyć się powinna. Jennifer pojawiła się jako nieszczęśliwa i niepogodzona ze swoim losem nastolatka, a w ostatnich minutach widzimy ją jako dojrzałą, świadomą kobietę, która pozostawia w formie filmu testament dla swojej malutkiej córki mówiąc jej o tym co w życiu jest ważne.

A my słuchając tego wiemy, że jest pogodzona ze swoim losem. Williamson do dziś wzrusza się opowiadając o finałowej scenie Michelle Williams i Mary Beth Peil (grającej Babcię), my też mamy oczy pełne łez wspominając jej ostatnie słowa o tym, że niedługo znów się zobaczą.